- contingo
- [st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango] : - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b]
- contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509 : frapper l'oiseau d'un trait.
- metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but.
- portum contingere, Ov. : entrer au port.
- ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21 : de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements.
- visu contingere, Sall. : apercevoir.
- contacti ea violatione templi : souillés par cette violation du temple.
- aliquem amicitia contingere : avoir des relations d’amitié avec qqn.
- contingere alicui : arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn.
- sors eum contigit, Vell. : le sort tomba sur lui.
- mihi contigit ut : j'ai eu le bonheur de.
[st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo] : - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.
* * *[st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango] : - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b] - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509 : frapper l'oiseau d'un trait. - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but. - portum contingere, Ov. : entrer au port. - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21 : de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements. - visu contingere, Sall. : apercevoir. - contacti ea violatione templi : souillés par cette violation du temple. - aliquem amicitia contingere : avoir des relations d’amitié avec qqn. - contingere alicui : arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn. - sors eum contigit, Vell. : le sort tomba sur lui. - mihi contigit ut : j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo] : - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.* * *Contingo, contingis, contigi, penult. corr. contactum, contingere. Virgil. Attoucher.\Contingere se inter se, vel Contingere inter sese. Plin. Columel. S'entretoucher.\Heluii, fines Aruernorum contingunt. Caesar. Sont continguz aux, etc.\Infamia temporis contigerat nostras aures. Ouid. Estoit venue jusques à noz oreilles, Nous en avions ouy parler.\Contingere dextras victrices cupiunt. Liu. Toucher.\Contingere existimationem. Vlp. Toucher l'honneur et reputation.\Contingere quenquam calce. Colum. Frapper.\Limen contingere alicuius. Ouid. Venir jusques à la maison d'aucun.\Nox mediam caeli metam contingerat. Virgil. Il estoit minuict.\Pietas contingit finem suum. Ouid. Quand pour l'amour d'aucun on fait tout ce qu'on peult.\Portum contingere. Ouid. Venir à port.\Contingere terram osculo. Liu. Baiser.\Visu contingere aliquid. Sil. Veoir.\Contingunt corpus amurca. Virgil. Ils oignent.\Sale aliquid contingere. Colum. Virgil. Pouldrer de sel, Saupouldrer.\Pocula circum aras contingere melle. Lucret. Dorer de miel, Emmieller les bors du vaisseau.\Contingere regiam propinquitate. Liu. Estre du sang royal.\Contingere aliquorum familias. Sueton. Estre de leur parenté.\Neroni Galba successit, nullo gradu contingens Caesarum domum. Sueton. Qui n'estoit aucunement de la race ou lignee.\Propius contingere aliquem. Horat. Estre son prochain parent ou allié.\Nondum huius authoritatem loci contingere audens. Cic. Ne m'osant advancer de monter en ce lieu pour la grandeur et dignité d'iceluy.\Animum cura contingere. Valer. Flac. Donner du soulci à quelqu'un.\Aliud quod cupiebam cintingit. Advient.\Nisi illis tua contingat authoritas. Plin. iunior. Si tu ne leur subviens et aide de ton authorité.\Si mihi vita contigerit. Plancus Ciceroni. S'il advient que je vive.\Hanc mihi expetiui, contigit: conueniunt mores. Terent. Elle m'est advenue.\Id contingit, vt salui potiremur domi victores. Plaut. Il est advenu.\Nihil contingitur eo facto causa mea. Liu. Cela ne touche en rien mon affaire, Mon affaire n'ha rien commun avec cela.\Crimine contingi. Vlpianus. Estre attainct du crime, ou consentant.
Dictionarium latinogallicum. 1552.